Het belangrijkste voor een familie is om te weten of een hond van een bepaald ras een “gezinshond” is; of beter: kan worden.
Deze vraag wordt uiteraard ook gesteld door degenen die graag een Tibetaan in huis willen hebben.
Het antwoord lijkt gemakkelijk en bijna alle fokkers zullen direct zeggen: “ja hoor!”
Maar wij willen dat toch even wat nuanceren.
De Tibetaan is van nature een herdershond. Eeuwenlang heeft hij dat werk, vaak onder barre omstandigheden, verricht. Tevens werd hij door monniken gehouden als gezelschapshond en als bewaker van de vaak afgelegen kloosters.
Bewaken in die zin dat hij over de daken rende en begon te blaffen als er bezoek aan kwam.
Deze eigenschappen zitten in alle Tibetanen nog opgeslagen in de genen. Vandaar dat je in de traditionele rasstandaard nog wel leest dat de Tibetaan enigszins afstandelijk is.
Sinds de 30er jaren van de vorige eeuw (dus minder dan 100 jaar geleden!) is de Tibetaan naar het Westen gekomen en is in de loop van de tijd “verwesterd”. In het grootste deel van die tijd is de Tibetaan op tentoonstellingen actief geweest en is het fokken voornamelijk gericht op de uiterlijke kenmerken van de Tibetaan. De rasstandaard is dan ook feitelijk een showstandaard.
Het gevolg is dat de Tibetaan wat betreft karakter niet veel verder is ontwikkeld dan wat het was: herderen en waken. Gelukkig is de Tibetaan van huis uit ook een geduldige hond die om weet te gaan met vele en verschillende leefomstandigheden.
Dat maakt hem in aanleg tot een geschikte gezinshond, juist door zijn aanpassingsvermogen.
Maar daar moet hij wel in begeleid worden! Dus ook in het omgaan met kinderen. De Tibetaan laat duidelijk zien dat hij spelletjes leuk vindt, maar zelf is hij geen speelgoed.
Kortom: begeleid de Tibetaan in zijn ontwikkeling, zorg dat hij zich “soorteigen” kan ontwikkelen en probeer hem niet af te richten. Dat past totaal niet in zijn karakter. Het is een zeer intelligente hond met soms eigenzinnige trekjes.
En niet te vergeten: betrek alle gezinsleden erbij. Ook zij moeten vaak begeleid worden in de juiste omgang met de hond, met name kinderen.
Als je je daar van bewust bent en bereid om tijd in die begeleiding te stoppen dan is de kans erg groot dat je een fijne gezinshond
zult hebben aan je Tibetaan!